Jawi Wetan Christian Church behoudt Javaanse taal en schrift.

Eerste Kerstdag komt eraan. 25 december is een dag om naar uit te kijken. Christenen verheugen zich terwijl ze genieten van de heilige nacht die voor hen ligt.

Onder de vele christenen zijn er mensen die specifiek op Oost-Java wonen. Het bestaat nergens anders. Deze christenen zijn zeer gehecht aan het grondgebied van Oost-Java. Namelijk christenen van de Jawi Wetan Christian Church, Oost-Javaansche Kerk.

Historisch gezien kan de aanwezigheid van de Jawi Wetan Christian Church (GKJW) niet los worden gezien van de invloed van twee figuren genaamd Johanes Emde en C.L.Coolen. Deze twee figuren hebben geen bijzondere theologische achtergrond. Ze waren dus allebei lekenchristenen die ertoe bewogen werden het evangelie van Christus te prediken aan de mensen die ze ontmoetten. Bovendien lijken deze twee mannen twee tinten theologische opvattingen over het christelijk geloof te vertegenwoordigen.

C.L Coolen besteedde veel aandacht aan lokale culturele vraagstukken. Ondertussen is Johanes Emde zeer gekant tegen de lokale cultuur of tradities. Dus uiteindelijk kleurden de twee theologiestijlen die door deze twee mensen werden verspreid min of meer de theologie van GKJW.

Emde zei dat christen zijn betekent dat je de sarong of kebaya aflegt, in de zin dat je westerse (Nederlandse) culturele patronen moet volgen.

Ondertussen zei C.L Coolen dat christen zijn niet betekent dat je de tradities en cultuur moet opgeven die je leven hebben gekleurd. Dus nadat ze gedoopt zijn, kunnen ze nog steeds sarongs, kebaya dragen, wayang kijken, enzovoort.

Het allerbelangrijkste is de verandering in het leven en het naleven van een nieuwe moraal die voortkomt uit de liefde van God in Jezus Christus. Dat geloof is dus niet alleen een kwestie van de huid, maar een kwestie van strijd en een zeer fundamentele verandering van hart.

De eerste Heilige Doop vond plaats op 12 december 1843 in Surabaya. Sindsdien bleef hun aantal toenemen en werden er gemeentelijke verenigingen gevormd die zich vervolgens op 11 december 1931 verenigden in één kerkelijke vereniging met de naam ꦥ ꦱ ꦩꦸ ꦮ ꦤ꧀ꦥ ꦱ ꦩꦸ ꦮ ꦤ꧀ꦏꦿꦶ ꦱ꧀ꦠ ꦼ ꦤ꧀ꦆꦁ ꦠ ꦤꦃ ꦣ꧀ꦗ ꦮꦶ ꦮꦺ ꦠ ꦤ꧀ “Christian Pasamuwan-pasamuwan en Tanah Djawi Wetan”.

De officiële erkenning door de regering werd vastgelegd in het Besluit van de Gouverneur-Generaal van Nederlands-Indië, waarin deze kerkvereniging de naam „Oost-Javaansche Kerk“ kreeg. Deze naam werd later veranderd in “Jawi Wetan Christian Church” met S.K. Directeur-generaal van het Protestantse Gemeenschapsbegeleiding (christelijk) Ministerie van Religie van de Republiek Indonesië in 1979.

Het interessante aan de groep onder C.L Coolen is dat zij niet alleen lokale fysieke en culturele tradities in de vorm van kleding en andere culturele vormen in stand houdt, maar ook de Javaanse taal en het Javaanse schrift maken deel uit van wat in stand wordt gehouden. In de christelijke kerk Jawi Wetan Wiyung in Surabaya was er eens een priester die een sarong en songkok gebruikte. Fysiek gezien is de kleding die wordt gedragen vergelijkbaar met die van een islamitische Kiai. Nu is hij dood.

Volgens de bron https://id.m.wikipedia.org/wiki/Paulus_Tosari is de term Kiai niet vreemd aan GKJW. De term Kiai wordt gebruikt door een beroemde evangelist van Madurese afkomst die in Surabaya woont. Zijn naam is Paulus Tosari, beter bekend als Kiai Tosari.

Hij is zeer bekend onder christenen in de Oost-Java Christelijke Kerk of de Jawi Wetan Christelijke Kerk. Het bestaan ​​van de Jawi Wetan Christian Church vandaag de dag kan niet los worden gezien van de resultaten van haar werk. Kiai Tosari is ook bij veel mensen buiten zijn omgeving bekend omdat hij religieuze lessen schrijft in de vorm van Javaanse liederen of poëzie.

Volgens een van de leden van de GKJW Wiyung-kerk in Surabaya, Robert Olivandi, gaan erediensten nog steeds door met Javaans. Deze gebedsdienst in het Javaans wordt elke derde week van de maand gehouden. Hij voegde eraan toe dat het gebruik van de Javaanse taal en het Javaanse schrift in Javaans schrift een traditie en geschiedenis van de kerk is die niet verloren mag gaan, ook al worden de tijden steeds moderner en geavanceerder. In de stad Surabaya zijn er tot op de dag van vandaag nog steeds verschillende Jawi Wetan christelijke kerken met Javaans schrift die de kerkgebouwen versieren. (nng)

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert